HDD (hard disc drive)-klasyczny dysk twardy, używany w większości komputerów. Dyski HDD zapisują dane na wirujących
magnetycznych talerzach. Te, które najczęściej montowane są w laptopach, mają 2,5 cala. Prędkość
talerzy wynosi 5400 lub 7200 rpm (obrotów talerzy na minute).
(Pokaż więcej)
Charakteryzują się sporą pojemnością, ponieważ na rynku można
dostać dyski HDD 3 TB, na których znajdzie się miejsce na duże pliki wideo, zapis gier komputerowych
czy dziesiątki tysięcy zdjęć. Do wad dysków HDD należy niezbyt wysoka wydajność, co np. ma wpływ na
długość startu systemu komputera. Sprzęt ten jest mało odporny na różnice temperatur oraz charakteryzuje
się awaryjnością. Niezbędne są również częste defragmentacje dysku.
SSD (solid-state drive)-To nazwa dysku półprzewodnikowego, którego działanie oparte jest na pamięci flash.
Rozwiązanie to pozwala na uzyskanie szybkość zapisu i odczytu danych od 250 do 1000 MB/s i więcej.
Z dyskiem SSD system operacyjny uruchamia się błyskawicznie . Do listy zalet warto dołożyć jeszcze
mniejsze zużycie energii, co ma kluczowy wpływ na
wydłużony czas pracy baterii. Wady? Dysk SSD posiada ograniczoną liczbę cykli zapisu danych. Oznacza to, że
kolejne zapisy danych na dysku powodują zużycie komórek pamięci
flash i ograniczają jego żywotność. Dysk SSD jest też droższy od HDD.
SSHD (solid-state hybrid drive)-Dysk hybrydowy, który łączy zalety szybkich dysków SSD oraz niskich cen
sprzętu HDD. W tego rodzaju dyskach dane, które są używane najczęściej, zapisywane są na dysku SSD.
Pliki dużych rozmiarów i multimedia zajmują resztę pojemności urządzenia. Jest to możliwe, ponieważ po
kilku uruchomieniach dysk zapamiętuje pracę użytkownika.
PCI-Express-PCI Express, który pozwala ominąć ograniczenia standardu SATA III a jednocześnie jest dostępny w
starszych urządzeniach. Prędkość transmisji danych w przypadku tego złącza jest w stanie przekroczyć
1 GB/s. PCI Express jest również bardziej energooszczędne niż SATA. Tego typu interfejs instalowany jest
wyłącznie w komputerach stacjonarnych. Złącza PCI Express posiadają różną długość. Umieszcza się w nich
karty, które wykorzystują określoną liczbę linii. Urządzenie wykorzystujące dwie linie można umieścić w
slocie posiadającym ich cztery, osiem, a nawet szesnaście. Najnowsza wersja interfejsu to PCI Express 3.0.
Kolejne wersje interfejsu są kompatybilne wstecz. Zaletą jest transmisja dwukierunkowa, dzięki której
wymiana danych odbywa się jednocześnie w dwie strony.
SATA-znacznie popularniejsze i częściej stosowane rozwiązanie, a przynajmniej jeśli chodzi o komputery
stacjonarne. Większe zainteresowanie tym standardem wiąże się ze znacznie szerszą ofertą dysków tego typu.
Są one nieco większe od dysków SSD mSATA, a do ich podłączenia potrzebny jest przewód.
To dobry wybór, przy dysku SSD do komputera stacjonarnego z obudową typu Tower i gdy nie trzeba
przejmować się brakiem miejsca na kable.
mSATA-nieco mniej popularny standard, który jednak ma swoje atuty. Dysk SSD mSATA podłączany jest
bezpośrednio do slotu na płycie głównej, co redukuje liczbę kabli i powoduje, że nośnik zajmuje
bardzo mało miejsca. Jest to rozwiązanie polecane szczególnie do laptopów, ale też komputerów stacjonarnych
o niewielkich obudowach.
M.2-Złącze M.2 zostało zaprojektowane jako następca standardu mSATA. Zajmuje mniej miejsca i pozwala na
osiągnięcie prędkości transmisji danych grubo ponad 1 GB/s. Pierwotnie przewidziane było dla
laptopów, ale popularność zdobywa również w przypadku komputerów stacjonarnych. Standard może wykorzystywać
interfejs SATA lub PCI Express. W przypadku tego drugiego rozwiązania, dysk wykorzystuje
pełne możliwości kontrolera PCI Express, używając kompaktowego złącza M.2.